Dwie wskazówki do zbawienia

(Jk 1,17-18.21b-22.27)
Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności. Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.
A przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo,
które ma moc zbawić dusze wasze.
Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami
oszukującymi samych siebie.
Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.

*

Tylko tyle i aż tyle.
Wsłuchaj się w słowo. Ono w Tobie już jest.
Przyjmij to, co On dał i wciąż daje Ci z miłości.
Niech to słowo żyje dziś, jutro, pojutrze.
Niezapomniane.
Niech wciąż brzmi w uszach i pobudza do działania.
Niech skieruje Cię ku potrzebującym, niech uchroni przed złem.

Piękny jest ten list świętego Jakuba Apostoła.

Ten wpis został opublikowany w kategorii krok po kroku, czyli wszystkie wpisy. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.